Ekologia po raz pierwszy weszła do literatury z użyciem Ernesta Haeckela około sto lat temu w celu zbadania wzajemnych powiązań między środowiskiem nieorganicznym zwierząt i roślin. Ekologia społeczna, która jest częścią ekologii, składa się z strumienia myśli opracowanego i przetworzonego przez Murraya Bookchina, amerykańskiego anarchistycznego naukowca.
Murray Bookchin skrytykował strukturę społeczeństwa, które istniało od 1960 do dnia dzisiejszego, i zbadał społeczne i polityczne przyczyny kryzysu ekologicznego. Według niego prądy ekologiczne, które priorytetowo traktują ochronę zasobów naturalnych i ignorują inne aspekty ekologii, nie są humanitarne, ale także niszczą środowisko. Dlatego na próżno oczekiwać, że takie prądy przyniosą rozwiązanie kryzysu ekologicznego.
Jak ujął to Bookchin, źródło i niebezpieczeństwo kryzysu ekologicznego, który istniał w naszych czasach, wynika z faktu, że dzisiejsze społeczeństwa bardziej zakłócają równowagę ekologiczną niż społeczeństwa, które stworzyliśmy w przeszłości. Według Bookchina, ponieważ ludzie są częścią przyrody w ekologii, ważne jest, aby sądzić, że ludzie nie są wykluczeni z ewolucji organicznej, chociaż ważnym warunkiem jest, aby zwierzęta i rośliny uczestniczyły w przyrodzie, aby przetrwać w przyszłości.
Tak więc człowiek jest nawet w centrum ewolucji organicznej. W ewolucji organicznej istoty ludzkie mają pewien potencjał, a istoty ludzkie mają moc określania własnego kierunku w procesie ewolucji. Dlatego ludzie, z tą energią i potencjałem, albo zignorują istniejący system, poczekają na ścieżkę w niszczycielskim systemie, albo stworzą nowe społeczeństwo ekologiczne ze struktur demokratycznych ze zrozumieniem obejmującym wolność. Z tego powodu ekologia społeczna ma na celu emancypacyjne i demokratyczne społeczeństwo jako alternatywa dla klasowego i hierarchicznego społeczeństwa istniejącego w obecnym systemie.
Główny punkt wyjścia ekologii społecznej; Uważa się, że problemy stojące przed społeczeństwem i naturą nie powstają między społeczeństwem a naturą, ale wynikają z rozwoju społecznego. Zgodnie z ogólnie przyjętą myślą opozycja lub podział na społeczeństwo i naturę wynika z podziałów w sferze społecznej w wyniku konfliktów wewnątrz ludzi. Dlatego według Murraya Bookchina podstawową kwestią, którą należy wyrazić, jest to, że problemy ekologiczne i społeczeństwo, w którym żyjemy bez irracjonalnych zachowań ekologicznych, są w bezpośrednim związku.
Chociaż istnieją działania ludzkości, aby wykorzystać i zdominować naturę w niszczeniu przyrody, działania te wynikają z ludzkiej dominacji. Według Boockchina ta zasada dominacji sięga aż do wyzysku i dominacji kobiety w patriarchalnej rodzinie. Dlatego też, dzięki tym istniejącym myślom i idei dominacji, ludzie są postrzegani jako przedmioty, czyli „tan taneczne. Klasy, formy własności, które powstały w wyniku idei dominacji społecznej, były koncepcyjnie oparte na relacji ludzkości z naturą. Dzięki temu zrozumieniu zaczęły pojawiać się dzisiejsze problemy ekologiczne.
Stąd ekologia społeczna szuka rozwiązań problemów ekologicznych w oparciu o pewne pytania. Te pytania:
Jak powstała konfliktowa forma stosunków społecznych, które oddzielają człowieka od natury?
Jakie są formacje instytucjonalne i względy ideologiczne, które pozwalają ignorować taki konflikt?
Ponieważ możliwe jest wyciągnięcie wniosków z rozwoju technologii ze względu na wzrost potrzeb ludzi, czy można zapobiec tym konfliktom?
Czy te konflikty można całkowicie wyeliminować w społeczeństwie ekologicznym?
W jaki sposób racjonalne myślenie i ekologiczne rozumienie społeczeństwa można umieścić w naturalnym procesie ewolucyjnym?
Ekologia społeczna, poszukując odpowiedzi na te pytania, pokazuje inną i niezależną perspektywę od innych ekologicznych pomysłów.